πεξός

-ή, -όν, Α

(κυρίως το ουδ. ως ουσ.) τὸ πεξόν

υφαντό ιμάτιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. pexus, -a, -um, μτχ. τού pecto «ξαίνω, χτενίζω»].